Ga terugHome      Thema’s      Eten & drinken      Vegetarisch eten      Zo zagen groente- en fruitsoorten eruit voor ze bewerkt werden
Artikel

Zo zagen groente- en fruitsoorten eruit voor ze bewerkt werden

portretfoto Annemijn Pasman
Annemijn Pasman
Wist jij dat groente en fruit er vroeger heel anders uitzagen. Al millennia lang worden groente- en fruitsoorten veredeld. Dat houdt in dat de eigenschappen van groente en fruit worden veranderd, om ze precies te krijgen hoe de telers en consumenten dat willen. Van bananen tot aubergine, er zijn heel wat aanpassingen gedaan. Zo zagen sommige groente- en fruitsoorten eruit voordat de eerste mensen ze gingen verbouwen voor consumptie:
Verschillende soorten hedendaags fruit
Schilderij van een opengesneden watermeloen met een mes en drie peren

Wilde watermeloen

Op dit schilderij uit de 17de eeuw van Giovanni Stanchi is een watermeloen te zien die opvallend afwijkt van de moderne watermeloen. Zoals in het schilderij te zien is, dat tussen 1645 en 1672 is gemaakt, heeft de wilde watermeloen sierlijke krullen van binnen.

Een watermeloen doormidden gesneden, bovenaanzicht

Moderne watermeloen

Na verloop van tijd heeft de mens de watermeloen zo gekweekt dat hij rood en vlezig werd van binnen. Er zijn nu zelfs pitloze watermeloenen! Sommige mensen denken dat de watermeloen van Stanchi’s schilderij onrijp of uitgedroogd was, maar in feite is dit gewoon een onbewerkte rijpe watermeloen.

Wilde banaan doormidden gesneden

Wilde banaan

De eerste bananen werden minimaal 7.000, mogelijk 10.000 jaren geleden al geteeld in wat nu Papoea Nieuw Guinea is. Ook groeiden ze in Zuid-Oost Azië. Moderne bananen zijn voortgekomen uit twee soorten wilde bananen, de Musa acuminata en de Musa balbisiana. De Musa Balbisiana had, zoals te zien op de foto, grote harde pitten.

Moderne banaan met schil in stukjes gesneden, tegen paarse achtergrond

Moderne banaan

De banaan zoals wij hem nu kennis is met zijn handige, grijpbare vorm en makkelijk te pellen schil heel anders dan de wilde banaan. In vergelijking met zijn voorvader, heeft de moderne banaan veel kleinere zaden, smaakt hij beter én zit hij vol met voedingsstoffen. Helaas zijn de meeste bananen die bij ons in de supermarkt liggen klonen van dezelfde bananensoort (zonder zaden kon de bananenplant zich immers niet normaal voortplanten) en wordt deze soort bedreigd door schimmelziekten. De genen van de wilde banaan komen goed van pas bij het wetenschappelijk onderzoek naar een manier om dit geliefde fruit te redden van de ondergang.

Vier wilde aubergines, oranje en rond, groeiend aan de pant

Wilde aubergine

Aubergines waren er in veel vormen en kleuren zoals, wit, azuurblauw, paars en geel. De eerste aubergines groeiden vermoedelijk in China en waren klein, rond en wit/groen van kleur. Die oorspronkelijke vorm en kleur, maakt de Engelse naam ‘eggplant’ ook een stuk passender. De aubergine van vroeger had stekels op de plek waar de bloemen aan de steel vast zit.

Twee aubergines op een witte snijplank, een is in de lengte doormidden gesneden

Moderne aubergine

Door het selectief telen van aubergines zijn de stekels verdwenen en kennen we nu de grotere, paarse groente die je in de supermarkt vindt.

Wilde wortel met aarde

Wilde wortel

De eerst bekende wortels groeide in de tiende eeuw in Perzië en Klein-Azië. Deze waren waarschijnlijk paars of wit en zagen eruit als dunne takken, zoals te zien op bovenstaande foto. Later zijn zij hun paarse pigment verloren en geel geworden.

Tien oranje wortels op een rijtje

Moderne wortel

Boeren hebben de oude, dunne, sterksmakende wortel zo bewerkt dat ze nu groter en oranje zijn. Zo zien ze er een stuk lekkerder uit, toch? Toch is er ook steeds meer vraag naar ‘afwijkende’ kleuren, waardoor we steeds vaker gekleurde wortels in paars, wit en geel weer terugzien!

Wilde mais

Wilde maïs

Misschien wel het meest iconische voorbeeld van selectief telen is de Noord-Amerikaanse maïs, die vroeger nauwelijks eetbaar was. Natuurlijke maïs, zoals hierboven afgebeeld, werd voor het eerst bewerkt in 7.000 voor Christus en was droog als een rauwe aardappel.

Een stapel gele maiskolven, deels in blad

Moderne maïs

Vandaag de dag is een maïskolf duizend keer groter dan negenduizend jaar geleden, en veel makkelijker te schillen en te laten groeien. Ook zit er tegenwoordig meer suiker in, namelijk ongeveer 6,6%. Vroeger was dat ongeveer 1,9%. Ongeveer de helft van deze veranderingen zijn opgetreden sinds de 15e eeuw, toen de Europese kolonisten startten met de teelt van het gewas.

Wilde perzik

Wilde perzik

Perziken waren vroeger klein, kers-achtig en hadden weinig vlees. Ze werden voor het eerst verbouwd rond 4.000 voor Christus door de oude Chinezen en smaakten aards en licht zout, “als linzen”, aldus Kennedy.

 

Moderne perzik

Moderne perzik

Na duizenden jaren van selectief telen is de perzik nu 64 keer groter, 27% sappiger en 4% zoeter.

Word ook Groene Doener

Wil jij graag groener leven? Maar twijfel je over de volgende stap, of wil je graag eerst in een onderwerp verdiepen?
We helpen je graag op weg! Schrijf je nu in en ontvang duurzame tips.

Doe mee
Groene doeners 2311
Inspirerende mails 8x
Michael de Roos in tuin