Goed natuurbeleid blijft uit

Eerder kondigde de minister aan om eenmalig €250 miljoen beschikbaar te stellen voor natuurherstel op korte termijn, zodat weer ruimte ontstaat voor infrastructurele projecten. Vanmorgen werd duidelijk dat de helft van het bedrag wordt ingezet voor compensatie van natuurverlies door bijvoorbeeld veiligheidsprojecten. De ‘natuurbank’ die hiervoor in het leven wordt geroepen vinden de gezamenlijke natuur- en milieuorganisaties een sigaar uit eigen doos. ‘Beschermde natuur die verloren gaat aan waterveiligheidsprojecten moet sowieso elders gecompenseerd worden. Per saldo komt er dus geen natuur bij’,  aldus Teo Wams. De andere helft van het budget gaat naar projecten voor natuurherstel in Natura 2000-gebieden.

‘Een doekje voor het bloeden’,  vinden de organisaties. ‘Het komt neer op symptoombestrijding, terwijl de natuur behoefte heeft aan systeemherstel. De enige manier om ervoor te zorgen dat het weer goed gaat met de natuur in Nederland, is door te investeren in het natuurnetwerk dat oorspronkelijk beoogd was: de Ecologische Hoofdstructuur. Natuurgebieden, die met elkaar zijn verbonden, en daaromheen bufferzones waarin natuur en natuurinclusieve landbouw samen kunnen gaan.’

De gezamenlijke natuur- en milieuorganisaties stellen dat een aanzienlijke uitbreiding van de natuurambitie noodzakelijk is. ‘De minister zet nu in op eenmalige maatregelen. Maar met incidentele financiële injecties redden we onze natuur niet’, zegt Wams. ‘Natuurherstel vraagt om een structurele oplossing. Om een planologische aanpak voor de lange termijn, waarin natuurherstelmaatregelen worden gecombineerd met uitbreiding en verbinding van leefgebieden, hydrologisch herstel en bufferzones.’

Ecologische Hoofdstructuur
Het oorspronkelijk principe van de Ecologische Hoofdstructuur uit 1990 omvatte Natura 2000-gebieden, bufferzones, het natuurnetwerk en robuuste verbindingen. Dit netwerk is niet alleen belangrijk voor natuur, maar draagt ook bij aan voldoende schoon oppervlakte- en drinkwater, volksgezondheid, een gunstiger klimaat en een prettige leefomgeving. Door de jaren heen is deze ambitie met zo’n 50.000 hectare verkleind en dat pakt nu verkeerd uit. De netwerkfunctie is daardoor nu onvoldoende en het is onmogelijk om de noodzakelijke natuurresultaten te halen.

Dit is een gezamenlijk bericht van Natuurmonumenten, Natuur & Milieu , Greenpeace, LandschappenNL en het Wereld Natuur Fonds